ლალი დათეშიძე
ადამიანის ნორმალური ანატომია. ბეჭის ძვლის იოგები
ბეჭის იოგებს მიეკუთვნება ბოჭკოვანი კონები, რომლებიც ერთმანეთთან აკავშირებენ ბეჭის ძვლის ცალკეულ წარმონაქმნებს. ესენია:
1. ნისკარტ – აკრომიონის იოგი – lig. coracoacromiale, – ბეჭიოს ძვლის იოგებს შორის ყველაზე ძლიერია; იგი ოთხკუთხა ფირფიტის სახით გაჭიმულია ბეჭის ძვლის აკრომიონსა – Acromion და ნისკარტისებრ მორჩს – Processus coracoideus შორის.
2. ბეჭის ზემო განივი იოგი -lig. transversum scapulae superius, – გადაუვლის ბეჭის ნაჭდევს – incisura scapulae, და მასთან ერთად შემოსაზღვრავს ხვრელს, რომელშიც გაივლის ნერვი.
3. ბეჭის ქვემო განივი იოგი – lig. transverswn scapulae inferius, – ყველაზე სუსტია ბეჭის იოგებს შორის; იგი გაჭიმულია ბეჭის უკანა ზედაპირზე, მიემართება აკრომიონის ფუძიდან, ბეჭის ყელის გავლით სასახსრე ფოსოს – Cavitas glenoidalis გარეთა ზედაპირისაკენ და თავისი კონების ერთი ნაწილით ეწვნება მხრის სახსრის სასახსრე ჩანთას.
გვერდ–სტატიის მომზადებაზე მუშაობდნენ: ლალი დათეშიძე (1997 წლიდან), არჩილ შენგელია, ლევან შენგელია, (1998 წლიდან), მანანა კიკნაძე (2006 წლიდან), ამირან დათეშიძე (2006 წლიდან), ვასილ შენგელია (2006 წელს), თამარ პაპავა (2008 წლიდან). 2008 წლის რედაქცია მოამზადა მანანა კიკნაძემ.
