ხუნდაძე გიორგი რომანის ძე (1905-1985) – ქართველი ქირურგი; დაამთავრა თბილისის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი, მუშაობდა ჯანდაცვის დაწესებულებებში ექიმად. მონაწილეობდა ფინეთისა და დიდ სამამულო ომში, იყო ეკოჰოსპიტალის ქირურგიული განყოფილების გამგე.
ბიძინა ჭუმბურიძე აკადემიკოსი ბიძინა ჭუმბურიძე ბიძინა ჭუმბურიძე – ფარმაცევტი, მედ. მეცნ. დოქტორი, პროფესორი. ბიძინა ჭუმბურიძე დაიბადა 1925 წლის 1 მაისს. 1952 წელს ბიძინა ჭუმბურიძემ დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე: ,,ღვიძლის ანტრაქიონების შესწავლა”; სადოქტორო დისერტაცია თემაზე: “იონმცველი პოლიმერების გამოკვლევა მედიცინაში გამოყენების მიზნით” ბიძინა ჭუმბურიძემ დაიცვა 1964 წელს. პროფესორი ბიძინა ჭუმბურიძე იყო ავტორი 240 სამეცნიერო ნაშრომისა, ქონდა ფარმაცევტული ქიმიის პრობლემებზე გამოგონების
წინამძღვრიშვილი მიხეილ დოროთეს ძე (1882-1956)-ქართველი თერაპევტ-კარდიოლოგი. დაამთავრა ხარკოვის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი; 1914-1919 წწ. ხელმძღვანელობდა თბილისის ლაზარეთის თერაპიულ განყოფილებას, შემდეგში კი თბილისის ქალაქის პირველ საავადმყოფოს;
ქუთათელაძე იოველ გრიგოლის ძე (1887-1963)-ქართველი ფარმაკოლოგი, აკადემიკოსი; დაამთავრა ოდესის უნივერსიტეტის ფარმაცევტული ფაკულტეტი.
სარაჯიშვილი პეტრე მიხეილის ძე (1894) – ქართველი ნევროპათოლოგი, ქართული ნეიროქირურგიის სკოლის ფუძემდებელი. დამთავრა ოდესის უნივერსიტეტი; მუშაობდა სამხედრო ექიმად, ფსიქიატრული სავადმყოფოს ორდინატორად.
ნათიშვილი ალექსანდრე ნიკოლოზის ძე (1878-1959)-ქართველი ანატომი; დაამთავრა ხარკოვის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკუტეტი 1905 წ. 1918 წლიდან იყო თბილისის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტის ნორმალური ანატომიის კათედრის გამგე; მანვე შექმნა პლასტიკური ანატომიის კათედრა სამხატვრო აკადემიაში (1924), შინაურ ცხოველთა ანატომიის კათედრა ზოოვეტერინალურ ინსტიტუტში (1932), ანატომიის კათერდა ფიზკულტურის ინსტიტუტში. 1946 წელს ორგანიზება გაუკეთა და სათავეში ჩაუდგა ექსპერიმენტული მორფოლოგიის ინსტიტუტს, რომელიც 1959 წ-დან ატარებს მის სახელს.
მუხაძე გრიგოლ მიხეილის ძე (1879-1948) – ქართველი ქირურგი, სამეცნიერო და კლინიკური ქირურგიის ფუძემდებელი საქართველოში.
კოტეტიშვილი ვლადიმერ (ლადო) – [22. XI II0. 1895, სოფ. დიდი თონეთი (თეთრი წყაროს რ-ნი), – 18. II 1940, თბილისი], ქართველი ექიმი, ნევროპათოლოგი, ქართული მედიცინის ისტორიის მეცნიერული კვლევის ფუძემდებელი.
ერისთავი კონსტანტინე დავითის ძე (1889-1975)-ქართველი ქირურგი. 1914 წელს დაამთავრა ტარტუს უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი. მსახურობდა ჰოსპიტალში ექიმად სხვადასხვა ფრონტებზე; ამასთან ეწეოდა მეცნიერულ შრომას.
გზირიშვილი ალექსანდრე – [26. I (8. II). 1902, სოფ. ვაქირი, ახლანდ. სიღნაღის რ-ნი. – 14. IX 1972, თბილისი], ქართველი საბჭ. ქირურგი, უროლოგი. მედ. მეცნ. დოქტორი (1947), პროფესორი (1950), საქ. სსრ მეცნ. დამს. მოღვაწე (1962). სკკპ წევრი 1939-დან. 1928 დაამთავრა თსუ-ის სამკურნ. ფაკ-ტი. 1939-41 და 1946-72 განაგებდა საქ. სსრ ცენტრ. კლინიკური საავადმყოფოს უროლოგიის განყ-ბას. 1941-46 ერთ-ერთი