”პრობლემური წამლები” . ენდრიუ ჩეტლი
არა ბავშვებისათვის
ეს პრეპარატი მოქმედებს ნაწლავების მუსკულატურაზე და აძნელებს მასში შიგთავსის გადაადგილებას. გარდა ამისა, ახალშობილებში, ლოპერამიდმა, შესაძლოა ნაწლავის კუნთის დამბლა გამოიწვიოს.
ეს დაკვირვება ჯერ კიდევ 1980 წელს გაკეთდა [3], და აზრი, რომ არ ღირს ორი წლამდე ასაკამდე ბავშვებში მისი გამოყენება სამკურნალოდ, სტანდარტულ რეკომენდაციად იქცა. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგალითად, დიდ ბრიტანეთში, ასაკობრივი ზღვარი 4 წელია, ხოლო ავსტრალიაში ლოპერამიდი აკრძალულია 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში [4].
ლოპერამიდი „საერთოდ არ არის რეკომენდებული“ მწვავე ინფექციური ფაღარათის სამკურნალოდ, „რადგანაც მას შეუძლია ნაწლავებიდან მავნე ნივთიერებების გამოდევნის შენელება“ [31]. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის მიერ გაკეთებულმა დეტალურმა ანალიზმა გამოავლინა მცირე რაოდენობის მონაცემები, რომლებიც ადასტურებდნენ ბავშვებში მწვავე ფაღარათის მკურნალობისათვის ამ წამლის სარგებლიანობას [32]. ვინაიდან, ასევე არსებობდნენ პოტენციური არასასურველი ეფექტები, რომლებიც „შესაძლოა ყოფილიყვნენ მძიმე, როდესავ თერაპია მიმდინარეობს სათანადო დაკვირვების გარეშე“, მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაცია მივიდა იმ დასკვნამდე, რომ „ლოპერამიდს არა აქვს ადგილი ბავშვებში ფაღარათის სტანდარტულ მკურნალობაში“ და რომ „არ არსებობს საფუძველი ამ წამლის პედიატრიული საჭიროებისათვის მისი თხევადი და სიროპის სახით წარმოებისა და გაყიდვისათვის“ [19]. ლოპერამიდის, ისევე, როგორც ბაზარზე არსებული არსებული სხვა მრავალი ფაღარათის საწინააღმდეგო პრეპარატის გამოყენებას, ჩვენი ყურადღება გადააქვს შესაბამისი მკურნალობიდან სხვა მხარეს, რომელიც, თავის მხრივ, შეიცავს რეჰიდრატაციასა და პაციენტის რეგულარულ კვებას.
სამოქმედო რეკომენდაციები
-
ყველა პროდუქტი, რომელიც შეიცავს ლოპერამიდს, არ უნდა იყოს გამოყენებული ბავშვებში.უნდა აიკრძალოს ყველა პედიატრიული სამკურნალო ფორმა (სიროპი, წვეთები და ა. შ.).
-
ლოპერამიდზე არსებული ყველა ინფორმაცია და სარეკლამო მასალა ლოპერამიდის შემცველ პროდუქტებზე, უნდა შეიცავდეს გაფრთხილებას იმის შესახებ, რომ:
-
პერორალური რეჰიდრატაციული თერაპია – წარმოადგენს ფაღარათის უმეტესი შემთხვევების დროს – მკურნალობის უპირველეს სახეს;
-
ეს პროდუქტი არ უნდა იქნეს გამოყენებული მწვავე ფაღარათის დროს;
-
ეს პრეპარატი არ უნდა გამოიყენონ ფეხმძიმე და მეძუძურმა ქალებმა; ხანდაზმულმა ადამიანებმა; ღვიძლის ფუნქციების დარღვევით დააავადებულებმა; და ასევე ისეთმა პაციენტებმა, რომლებიც უნდა ერიდონ კუჭის შეკრულობას;
-
ეს პროდუქტი არ უნდა იქნეს გამოყენებული ნაწლავების ანთებითი დაავადებების სტანდარტული მკურნალობისათვის.
-
ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოებს, შესაძლოა, გაუჩნდეთ სურვილი, რომ აკრძალონ ეს ეს პროდუქტი, როგორც არაქმედითი ფაღარათის მკურნალობის დროს. ყოველ შემთხვევაში, უნდა აიკრძალოს თხიერი სამკურნალო წამლებისა და სიროპის ფორმით მისი წარმოება და გაყიდვა.
ლიტერატურა
1. Scanlon, С., “Unsafe drugs find buyers abroad”, Detroit Free Press, 20 May 1991, p4a.
2. In Kenya in 1989, for example, Imodium was reported as being prescribed for 40% of children with diarrhoea (see: Anon., “Misuse of antidiarrhoeal medicines”, Lancet, 21 Oct 1989, p995; Anon., “Antidiarrhoeals again under attack”, Scrip, 1457, 20 Oct 1989, p29).
In the UK, Janssen’s two brands of loperamide, Imodium and Arret, account for half the antidiarrhoeal market (see: Anon., “Janssen’s ORT product, Rapolyte, introduced in UK”, Scrip, 1606, 10 Apr 1991, p24).
3. See data cited in: WHO, The rational use of drugs in the management of acute diarrhoea in children, Geneva, WHO, 1990, p19.
4. Dukes, M.N.G. and Lunde, I., “Review of restrictive actions under the Australian drug regulatory system”, Medical Journal of Australia, 1, 1982, pp412-16 (cited in letter from MaLAM to Janssen, July 1990).
5. Bhutta, T.I. and Tahir, K.I., “Loperamide poisoning in children”, Lancet, 10 Feb 1990, p363.
6. Anon., “Janssen on loperamide ADRs”, Scrip, 1491, 23 Feb 1990, p29.
7. AMA, Drug Evaluations, Philadelphia, W.B. Saunders Co., (6th edn) 1986, p965.
8. Physicians’ Desk Reference, Oradell, NJ, Medical Economics Company, 44th edn, 1990, p1083.
9. AMA, op cit, p963.
10. Po, A.L.W., Non-Prescription Drugs, Oxford, Blackwell Scientific, (2nd edn) 1990, p217
Chilnick, L.D. (ed.), The Pill Book, New York, Bantam Books, (4th edn) 1990, p476.
11. AMA, op cit, p966.
12. Griffith, H.W., Complete Guide to Prescription & Non-Prescription Drugs, Los Angeles, The Body Press, (7th edn) 1990, p573.
13. Henry, J. (ed.), The British Medical Association Guide to Medicines & Drugs, London, Dorling Kindersley, (2nd edn) 1991, p303.
14. Black, G.J. (ed.), Physician’s 1990 Drug Handbook, Springhouse, PA, Springhouse Corporation, 1990, p575.
15. BMA and the Royal Pharmaceutical Society of Great Britain, British National Formulary, London, BMA and The Pharmaceutical Press, No 22, Sep 1991, p37.
16. Chilnick, L.D., op cit, p477.
The Australian Drug Evaluation Committee also contraindicates loperamide for children under 12 years of age. See: Dukes, M.N.G. and Lunde, I., op cit at note 4.
17. Henry, J., op cit, p303.
18. AMA, op cit, p966.
19. Physicians’ Desk Reference, op cit, p1083.
20. Gilman, A.G., Rail, T.W., Nies, A.S., and Taylor, P., Goodman and Gilman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics, New York, Pergamon Press, (8th edn) 1990, p508.
21. BMA, op cit, p37.
22. Reynolds, J.E.F. (ed.), Martindale: The Extra Pharmacopoeia, London, The Pharmaceutical Press, (29th edn) 1989, p1094.
23. Po, A.L.W., op cit, p32.
24. AMA, op cit.
25. Advertisement: “Clarification: Imodium Drops”, Dawn (newspaper in Karachi), 9 Jun 1990.
26. Anon., “Janssen acts on Imodium in Pakistan”, Scrip, 1525, 22 Jun 1990, p10.
27. Anon., “Health Ministry’s notice”, Dawn, 13 Jun 1990.
28. Bhutta, T.I., “Anti-motility drugs for infants”, Lancet, 4 Aug 1990, p314.
29. Anon., “Loperamide poisoning in children”, Lancet, 9 Jun 1990, p1394.
30. Gussin, R.Z., “Withdrawal of loperamide drops”, Lancet, 30 Jun 1990, pp1603-4.
31. Henry, J., op cit, p303.
32. WHO, 1990, op cit, p20.